DUSZPASTERSTWO BANKOWCÓW DIECEZJI RZESZOWSKIEJ MATEUSZ

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 35

 

16 wrzesień 2010r.
Temat: Środowisko naturalne Ziemi Świętej

W związku z planowaną pielgrzymką bankowców do Ziemi Świętej w 2011r. rozpoczynamy zapoznawanie się z geografią, historią i kulturą państw biblijnych zwanych też krainą Kanaan.

Historia
Ziemia Święta – termin pochodzący z Biblii obejmujący Palestynę i Izrael jako miejsca rozgrywania się wydarzeń Starego i Nowego Testamentu. Kraje te leżały w regionie zwanym obecnie Środkowym (Bliskim) Wschodem. Od zachodu graniczyły wzdłuż rzeki Nil z Egiptem z jego faraonami i piramidami, a od wschodu z Asyrią i Babilonią, pełnymi wiszących ogrodów i leżącymi nad wielkimi rzekami Tygrysem i Eufratem.

Położenie geograficzne
Ziemia Święta leży w zachodniej części Azji nad brzegami Morza Śródziemnego, po obu stronach rzeki Jordan. Pod względem geograficznym Ziemię Świętą można podzielić na kilka regionów:
- przybrzeżny – bardzo wąska równina rozciągająca się wzdłuż Morza Śródziemnego
- płaskowyż zachodni o najwyższym wzniesieniu do 1200 m wysokości, na który składają się góry Galilei, Samarii i Judei.
- rów jordański zwany też doliną Jordanu, prawie całkowicie położony poniżej poziomu morza. Rzeka Jordan, która bierze swój początek u stóp Góry Hermon przecina Jezioro Tyberiadzkie zwane też Jeziorem Galilejskim i wpada do Morza Martwego.
Jezioro Galilejskie w przeciwieństwie do Morza Martwego mogłoby nosić nawę „Morza Żywego”, bowiem woda w nim jest słodka, zdatna do picia, pełna ryb i bardzo czysta.
Morze Martwe nazywane było również Morzem Słonym, Wschodnim, lub Morzem Równiny. Jest ono jedynym tego rodzaju zbiornikiem wodnym na świecie: leży w depresji 392m poniżej poziomu morza, dzięki zwiększonemu parowaniu posiada wielokrotnie większe niż w innych morzach stężenie soli. W jego bardzo słonych wodach, które ułatwiają pływanie, gdyż ciało z łatwością unosi się na powierzchni niemożliwa jest jakakolwiek forma życia. Można było z niego otrzymać chlorki magnezu i sodu oraz siarkę.
Dwie góry odegrały ważną rolę w historii Izraela: góra Boga znajdująca się na pustyni Synaj oraz góra Syjon, na której zbudowano Jerozolimę.

 

Klimat
Specyficzne ukształtowanie geograficzne Izraela powoduje w różnych częściach kraju znaczne różnice klimatyczne:
- klimat śródziemnomorski występuje w strefie przybrzeżnej,
- umiarkowany na płaskowyżu,
- tropikalny w zapadlisku Jordanu.
Ziemia Święta ma tylko dwie pory roku: lato (pora sucha) i zimę ( pora deszczowa). Pora zimowa rozpoczyna się w październiku i trwa do kwietnia. Największe opady występują w grudniu i styczniu.
Na nizinie nadmorskiej występuje obfita rosa w czasie od czerwca do sierpnia, a w górach we wrześniu i jest znaczącym źródłem wody dla rosnącej tam roślinności.

Flora
Różnorodność stref klimatycznych sprzyja niezwykłemu rozwojowi miejscowej flory. Wzdłuż wybrzeża i na stokach płaskowyżu, gdzie panuje klimat śródziemnomorski najczęściej można zobaczyć pinie z Aleppo, cyprysy, oliwki, chleb świętojański, drzewa migdałowe, morwowe, granaty, winorośle, akacje, palmy daktylowe. W dolinie Jordanu przeważa roślinność stref tropikalnych: palmy, akacja, jabłko sodomskie. W górach i w niektórych okręgach Galilei rosną lasy dębowe.

  Mapa Ziemi Świętej

Rodzimymi zbożami są pszenica, jęczmień, sorgo i soczewica.  Prócz nich wyróżnia się różne

rodzaje warzyw. Jednym z cenniejszych dóbr rolnika biblijnego była winorośl. Uprawiał ją na słonecznych stokach wzgórz i otaczał nieustanną opieką. Biblia przyrównuje często Izrael do pędu winnego, który Bóg szczególnie umiłował i dla którego gotów jest na wiele poświęceń. Niestety jakże często wydawał on cierpkie jagody.
Poza winoroślą, oliwki i figowce były najbardziej rozpowszechnionymi roślinami w Izraelu. Oliwki można łatwo rozpoznać po guzowatym pniu oraz po błyszczących, posrebrzanych liściach. Zbierano je jesienią, następnie wyciskano w celu otrzymania pachnącego oleju używanego do oświetlenia domów, gotowania, opatrywania ran i perfumowania ciał. Olejem namaszczano głowę nowego władcy. W Biblii drzewo to ma bogatą symbolikę: Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym, zaufam na wieki łaskawości Boga.” (Ps 52, 10) Obsypane owocami drzewo oliwne przywodzi na myśl pełnię szczęścia danego od Boga: Małżonka twoja jak płodny szczep winny we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak sadzonki oliwki dokoła twojego stołu.” (Ps 128, 3)
Podstawową zaletą figowca był cień, jaki drzewo to dawało całym rodzinom wypoczywającym pod nim w upalny, letni dzień. Dlatego też Biblia czyni go symbolem pokoju, pełni szczęścia osiągniętego w życiu oraz braterstwa. Dlatego też przez wszystkie dni Salomona Juda i Izrael mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym, od Dan do Beer-Szeby.” (1 Krl 5, 5)

Fauna
W Ziemi Świętej wiele zwierząt znalazło sprzyjające środowisko. Z dzikich zwierząt najczęściej występują: szakale, zające, wilki, gazele, hieny, żbiki, antylopy, koziorożce, dromadery.
W Jeziorze Galilejskim znajdują się liczne i ciekawe gatunki ryb, min.: musht – po arabsku znaczy „grzebień” (tak zwana ryba św. Piotra), brzany, karpie, sardynki. Najpopularniejsze zwierzęta w domowych zagrodach to kozy, owce, woły, osły, wielbłądy.
Biblia odróżnia to, co mogło być spożywane (tzw. zwierzęta czyste np. wół, owca), od tego, czego pod żadnym pozorem spożywać nie było wolno (tzw. zwierzęta nieczyste np. świnia, koń i płazy).

  Zofia Serewko

 

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 35