DUSZPASTERSTWO BANKOWCÓW DIECEZJI RZESZOWSKIEJ MATEUSZ

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 34

15 lipca br. przypada 600-tna rocznica polskiego zwycięstwa nad Krzyżakami w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku. Różnice pomiędzy obchodami 500-lecia, a 600-lecia są ogromne i wynikają głównie z sytuacji politycznej Polski. Wtedy nasz kraj był podzielony między zaborców, a obecnie jest suwerennym państwem, a z Niemcami żyjemy w politycznej przyjaźni. 500-tna rocznica bitwy pod Grunwaldem przypominała o zwycięstwie nad Zakonem Krzyżackim symbolizującym pruskiego zaborcę. Stała się zarazem wielką lekcją patriotyzmu, jedności narodu rozdzielonego zaborami, dodawała wiary i otuchy, że kiedyś jeszcze powrócą dni pełne chwały.

Do dawnej stolicy – Krakowa (będącego dla Polaków symbolem wielkości ojczyzny i jej wspaniałych dziejów) przybyło w lipcu 1910 roku mnóstwo Polaków na odsłonięcie Pomnika Grunwaldzkiego. Fundatorem pomnika był Ignacy Paderewski. Pomnik przedstawiał postać króla Władysława Jagiełły i był dziełem Antoniego Wiwulskiego. Hasło na cokole: „Praojcom na chwałę, braciom na otuchę” wskazywało na głęboki sens troski o pamięć historyczną. Podczas odsłonięcia pomnika kilkusetosobowy chór Polaków z trzech zaborów zaśpiewał „Rotę” Marii Konopnickiej pod kierunkiem kompozytora muzyki Feliksa Nowowiejskiego. Trzeba przypomnieć, że „Rotę” – Przyrzecznie Narodu Polskiego napisała Maria Konopnicka w 1908 roku, w proteście

przeciw pobiciu dzieci polskich we

Wrześni przez niemieckich nauczycieli za odmawianie w szkole modlitwy po polsku i przeciw ogłoszeniu w berlińskim parlamencie ustawy wywłaszczającej Polaków z ich ziemi. O rocznicy bitwy pod Grunwaldem pamiętano nie tylko w Krakowie. W wielu miastach i miasteczkach, a nawet wsiach z wielkim entuzjazmem wznoszono pomniki, krzyże, sypano kopce i odsłaniano tablice pamiątkowe. Pomniki te można także spotkać na obszarze dawnej Galicji, a szereg z nich znajduje się na terenie Podkarpacia: min. w Boguchwale, Budziwoju, Świlczy, Krasnem, Strażowie, Palikówce, Krzemienicy, Kraczkowej, Handzlówce, Żołyni, Hermanowej, Borku Wielkim, Kozodrzy, Brzozowie, Kańczudze, Pruchniku. W Rzeszowie pomnik był zlokalizowany u wylotu ul. Bernardyńskiej do ul. Sandomierskiej, która wówczas została przemianowana na ul. Grunwaldzką. Pomnik miał formę kopca zbudowanego z kamieni, na którego wierzchołku umieszczono potężny głaz. Niestety pomnik ten już w 1935 roku został usunięty, co uzasadniano blokowaniem ruchu kołowego w tej części miasta.

Zofia Serewko

 

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przypada na dzień 16 lipca i związane jest ze szkaplerzem karmelitańskim. Szymon Stock, karmelita z Anglii – wielki czciciel Maryi – gorąco modlił się o uratowanie zakonu z Góry Karmel, który prześladowany przez Turków zmuszony został do opuszczenia tego miejsca. Jego modlitwy przyniosły nieoczekiwany skutek: z 15 na 16 lipca 1251 roku Stockowi objawiła się Matka Boża w otoczeniu Aniołów i ofiarowując mu brązową szatę wypowiedziała słowa: „Przyjmij synu, szkaplerz twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek niebezpieczeństwa, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania.” Od tej pory dar przyjęty przez Stocka rozpoczął wędrówkę wśród zakonników.

Po kolejnym objawieniu, którego doświadczył papież Jan XXII w 1322 roku, Matka Boża poleciła „Jej zakon” karmelitański szczególnej opiece, w zamian obiecała łaski i zbawienie zakonnikom i tym, którzy nosić będą szkaplerz: „Ja, wasza Matka zejdę w cudowny sposób do czyśćca w następną sobotę po waszej śmierci, obmyję was z win i zabiorę na świętą górę wiecznego żywota.”  

Szkaplerzem nazywany był płaszcz dawnych zakonników bez rękawów złożony z dwóch płócien osłaniający tylną i przednią część ciała. Obecnie mogą nosić go zarówno duchowni jak i świeccy, którzy przyjmą znak szczególnego oddania Maryi. W aktualnej formie szkaplerz jest wygodny do noszenia, gdyż Stolica Apostolska zezwoliła na okrojoną formę do dwóch

Fragment obrazu z Kościoła Stella Maris na Górze Karmel w Izraelu. Obraz przedstawia św. Szymona Stocka, który otrzymuje szkaplerz z rąk Matki Bożej.

płócienek zawieszonych na szyi lub medalika szkaplerznego. Noszenie szkaplerza zobowiązuje do chrześcijańskiego życia, a cześć oddawana Maryi Dziewicy potwierdzana jest codzienną modlitwą „Pod Twoją

Obronę”.
W Rzeszowie szczególną czcią otaczany jest obraz Matki Szkaplerznej umieszczony w Kościele św. Krzyża przy ul. 3 Maja. Obraz przywędrował tu  wraz z zakonem pijarów w 1656 roku, a w 1661 roku zostało założone Bractwo Szkaplerzne, które ponownie zostało erygowane w 2000 roku.

Zofia Serewko

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 34