|
17 czerwiec 2010r. -
Spotkanie z ks. Franciszkiem
Dziedzicem, dyrektorem Muzeum Diecezjalnego w Rzeszowie -
Temat: Eucharystia.
Najważniejsze spostrzeżenia:
Pan Jezus ustanawia sakrament Eucharystii w Wielki Czwartek – pod koniec
Swojej działalności. A dlaczego? Bo chce nas najpierw dobrze przygotować
przez Swoje nauczanie do zrozumienia sensu Ostatniej Wieczerzy.
Dobre przeżywanie Eucharystii zależy więc od przyjęcia przez nas Słowa
Bożego.
Mowa eucharystyczna z Ewangelii według św. Jana (J 6, 22-71) ma
pierwszorzędne znaczenie dla zrozumienia misji Chrystusa. Warto pochylić
się zatem nad tym fragmentem Pisma Świętego.
|
|
 |
Najważniejsze słowa o
Eucharystii wypowiada Jezus po dokonaniu cudu rozmnożenia chleba.
Wówczas to ludzie tłumnie idący za Jezusem zrozumieli, że jest On długo
oczekiwanym Panem, Mesjaszem. Czasy mesjańskie oznaczają dla Żydów czasy
dobrobytu – a któż by nie chciał żyć w dostatku? Beneficjenci cudu chcą
więc zatrzymać i obwołać Jezusa królem. Jezus jednak usunął się z tłumu,
ba nawet – jak opisuje św. Jan – w sposób cudowny przeszedł na
przeciwległą stronę jeziora. Mimo to ludzie odnajdują Go nazajutrz.
„Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi,
kiedy tu przybyłeś?» W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę,
powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale
dlatego żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten
pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn
Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec»” (J 6,
25-27). |
|
Fragment obrazu Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza, Wielcy Malarze,
Leonardo da Vinci, Część 37, str.19-20.
|
I dalej
mówi: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją |
|
Krew, ma
życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54).
Dalsza mowa Jezusa już
nie wszystkim zgromadzonym tłumnie ludziom odpowiadała, bowiem
poodchodzili i zostało tylko dwunastu apostołów.
Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» Odpowiedział Mu
Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia
wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga»” (J
6,67-69).
Teraz każdy z nas powinien odpowiedzieć sobie na pytanie, z jakimi
intencjami i z jakim nastawieniem przychodzi na Mszę św. Czy nie gardzimy
Stołem Pańskim, który Jezus dla nas suto zastawił? Czy jesteśmy świadomi
tego, że po słowach konsekracji, wypowiedzianych przez kapłana w czasie
Mszy św. jest obecny z nami sam Chrystus pod postacią Chleba i Wina?
Być może nie wszyscy rozumieją głęboką symbolikę Eucharystii. Trzeba więc
sięgnąć do genezy.
Pan Jezus spożył Ostatnią Wieczerzę podczas Paschy, czyli święta
obchodzonego na pamiątkę wyjścia Narodu wybranego z niewoli egipskiej. W
czasie swojego wyzwalania Żydzi jedli posiłek w atmosferze pośpiechu –
przaśny chleb, bo nie było czasu na zakwaszenie, musieli być przecież
gotowi do drogi. To był dla nich dzień święty – dzień przejścia Boga.
W
miarę upływu czasu Hebrajczycy ubogacali teologicznie święto Paschy. Na
przestrzeni wieków dodawano także i do liturgii Eucharystii różne
modlitwy. Dopiero Sobór Watykański II powraca do rytu Justyniana, sięgając
do tradycji wczesnych chrześcijan. Posoborowy kształt liturgii Mszy św.
jest bardziej zrozumiały i „przejrzysty” dla wiernych. Jednak to od nas
samych zależy, czy będziemy potrafili korzystać w pełni darów Stołu
Pańskiego.
|