DUSZPASTERSTWO BANKOWCÓW DIECEZJI RZESZOWSKIEJ MATEUSZ

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 2

Na spotkaniu, które odbyło się 17 listopada 2005r. zastanawialiśmy się czym jest dla nas sakrament pokuty i czy dobrze się spowiadamy. Ksiądz Janusz przypomniał nam o podstawowych warunkach, które powinny być spełnione przy spowiedzi. Duża ilość pytań zadawanych podczas dyskusji wskazała, że wciąż potrzebujemy udoskonalać się w tej dziedzinie. A oto notatki, które sporządziłam podczas spotkania:

Sakrament pokuty został ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, poprzez apostołów do udzielania rozgrzeszenia. Jest dla nas pomocą w dążeniu do świętości osobistej. Korzystamy z tego sakramentu, aby odzyskać łaskę uświęcającą.

Dlaczego mamy trwać w stanie łaski uświęcającej ?

Ktoś, kto kocha Pana Boga, chce z Nim być zjednoczony przez cały czas. A grzech powoduje, że oddalamy się od Boga.

Niekiedy grzech popełniony przez ludzi powoduje powstanie sytuacji społecznych, które skłaniają innych do czynienia zła. Mamy wtedy do czynienia z grzechem społecznym. Nawet człowiek prawy przebywając w otoczeniu np. alkoholików może przejąć zło, które funkcjonuje w tym konkretnym środowisku. Wtedy jest nam łatwo się rozgrzeszać i usprawiedliwiać nasze postępowanie. Chrześcijanin ma być jednak świadkiem Jezusa nawet w trudnych warunkach życia. Przecież Pan Jezus powiedział: „posyłam was jak owce między wilki.”

Rodzaje grzechów osobistych:
- grzech ciężki, śmiertelny – powoduje utratę łaski uświęcającej, jest świadomym i dobrowolnym przekroczeniem w rzeczy ważnej.
- grzech lekki – popełniony w nieświadomości lub w rzeczy mało ważnej lub niedobrowolnie.

Obraz Cierpiącego Pana Jezusa Łaskami Słynącego w Kościele Sióstr Norbertanek w Imbramowicach

Pięć warunków dobrej spowiedzi.

1. Rachunek sumienia.

Najpierw powinniśmy przypomnieć sobie, co popełniliśmy złego od momentu ostatniej dobrej spowiedzi. Pomóc nam może tu uporządkowanie problemów naszego życia, według:

a)      grzechów popełnionych przeciw:

-         Bogu,

-         bliźniemu,

-         samemu sobie.

b)      dekalogu.

Codzienny rachunek sumienia jest doskonałym narzędziem do pracy nad sobą i do walki z osobistymi wadami.

2. Żal za grzechy.

Jest to ukorzenie się przed Panem Bogiem, żal nie tylko z powodu popełnienia grzechu, ale również dlatego, że obraziliśmy Boga. Lepiej uczynić go przed spowiedzią.

3. Mocne postanowienie poprawy.

Spełnione jest wtedy, gdy wyrażamy chęć przemienienia naszego życia w najbliższym okresie. Przy grzechach popełnionych przeciw bliźniemu konieczne jest zadośćuczynienie im.

Jest to trudny warunek do spełnienia szczególnie dla człowieka uzależnionego. Ale jest też ważna chęć do chociażby stopniowego oderwania się od nałogów.

4. Szczera spowiedź.

Należy uświadomić sobie, że spowiadam się Bogu, a nie księdzu. A potem:

-         przedstawić się,

-         powiedzieć kiedy byłem u ostatniej spowiedzi,

-         czy wypełniło się pokutę,

-         wyznawać grzechy, konkretnie je wskazując i opisując okoliczności w jakich zostały popełnione.

Grzechy lekkie gładzi Komunia Święta, ale dla pracy nad sobą, trzeba też się z nich spowiadać.

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

Jest to wypełnienie pokuty. Przy spowiedzi trzeba powiedzieć, czy jestem w stanie ją spełnić.

I nie warto poprzestawać tylko na zadanej pokucie. Jest to przecież tylko urzędowy, umowny obowiązek. A my mamy dążyć przecież do osobistej doskonałości, a nie tylko do wykonania nakazów.

Jak często należy się spowiadać ? Zaleca się raz w miesiącu.

Ile razy w ciągu jednego dnia możemy przystąpić do Komunii Świętej?

Dwa razy. Ale jeżeli to już nastąpi, to trzeba uczestniczyć przynajmniej raz w całej Mszy Świętej. Przed Komunią Świętą należy zachować post eucharystyczny, tzn. wstrzymać się od pokarmów i napojów na jedną godzinę. Post ten nie obowiązuje jedynie chorych. Natomiast jeżeli wiemy, że nie zachowamy tego warunku, to lepiej przystąpić do Komunii Świętej duchowej. Jest to pragnienie przyjęcia Pana Jezusa do serca.

Skrupulatyzm – jest to niewłaściwa ocena swojego postępowania, dopatrywanie się we wszystkim braku doskonałości. W takim przypadku trzeba spowiadać się u jednego księdza – kierownika duchowego.

Anna Kluzek

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 2