DUSZPASTERSTWO BANKOWCÓW DIECEZJI RZESZOWSKIEJ MATEUSZ

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 13

 
 

Na spotkaniu, które odbyło się 19 kwietnia 2007 roku ksiądz Janusz zaproponował nam rozważenie pierwszej adhortacji Benedykta XVI „Sacramentum caritatis”.
A oto krótka notatka jaką udało mi się sporządzić:


Generalnie adhortacje posynodalne są wynikiem pracy biskupów, którzy reprezentują cały Kościół powszechny na Sesji Synodu Biskupów. Jest dokumentem ostatecznie wydawanym przez Papieża.

Pierwsza adhortacja Benedykta XVI nawiązuje do ostatniej encykliki Jana Pawła II "Ecclesia de Eucharystia" i porusza temat miejsca Eucharystii w Kościele i w życiu człowieka. Dokument składa się z trzech części.
Pierwsza część zatytułowana: „Eucharystia, tajemnica wiary” ukazuje dobro duchowe Mszy Świętej, jakim jest ofiara Ciała i Krwi Chrystusa. Oto sam Jezus prawdziwy składa Siebie w Ofierze. Ten fenomen Bożej obecności potwierdzają cuda eucharystyczne, które miały miejsce na przykład w Orvieto albo w Cascia.
Duch Święty, który jest obecny w czasie Eucharystii pobudza wiernych do czynów miłości, przez co Kościół jednoczy się. Zatem Eucharystia, która tworzy Kościół nie może być sprawowana poza nim. Z drugiej strony Eucharystia łączy się z Sakramentami Świętymi, dzięki którym wierni mogą zyskać życie wieczne.

Druga część zatytułowana: „Eucharystia, tajemnica celebrowana” podejmuje kwestie dotyczące praktyki w sprawowaniu Eucharystii i przyjmowaniu Komunii Świętej w trosce o godne i pełne szacunku przeżywanie Ofiary Pana Jezusa. Przypomina o potrzebie

Cud eucharystyczny z Cascia we Włoszech. "O tym, że do konsekrowanej Hostii należy się odnosić z czcią, przekonał się niegdyś pewien ksiądz z włoskiego miasta Siena. Było to w XIV wieku. Ksiądz, wychodząc w pośpiechu do ciężko chorego włożył Hostię między karty brewiarza, zamiast umieścić ją w specjalnym pudełeczku. Gdy już miał udzielić choremu Komunii św., stwierdził, że wokół Hostii powstała krwawa plama. Pełen skruchy powiadomił o cudownym zdarzeniu ojców z klasztoru św. Augustyna w Sienie. Im też powierzył brewiarz. Papieże Bonifacy IX i Grzegorz VII zatwierdzili kult tej niezwykłej relikwii." Nasza Arka", numer 6, 2002r.

 duchowego przyjmowania Komunii Świętej, co daje nam szansę na uniknięcie mechaniczności. Ukazuje wartość adoracji Pana Jezusa Eucharystycznego. W niedzielę zaś Kościół ma się jednoczyć we wspólnotę. A wszystko zaczyna się w rodzinie – w małej wspólnocie. Tu dochodzimy do kwestii potrzeby należytego świętowania Dnia Pańskiego. Wtedy powinno się bowiem przeznaczyć czas bliskim.

Trzecia część adhortacji zatytułowana: „Eucharystia, misterium życia” ukazuje przełożenie sakramentu miłości na życie chrześcijanina w różnych jego aspektach i uwarunkowaniach. Mianowicie: każdy aspekt ludzkiej egzystencji ma wiązać się z przemianą moralną. „Eucharystia, która nie przekłada się na miłość konkretnie praktykowaną jest sama w sobie fragmentaryczna (nr 82). ..."Stanowi to ważną przestrogę dla tych, którzy często przystępują do Komunii Świętej, ale nie zawsze przekłada się to na gorliwość ich życia chrześcijańskiego, a zwłaszcza praktykowania miłości."...- Kard. Stanisław Nagy SCJ, "Sacramentum caritatis", Niedziela, nr 16, 22 IV 2007, str.11.
 

  Anna Kluzek

 

 

Powrót do strony głównej/Spotkania/Spotkanie 13