DUSZPASTERSTWO BANKOWCÓW DIECEZJI RZESZOWSKIEJ MATEUSZ

Powrót do strony głównej/Wspomnienia/Z franciszkanami.../Sobota

 

  Sobota

 

Rano po śniadaniu idziemy do Bazyliki Zwiastowania. Po pokłonieniu się Matce Bożej wychodzimy na zewnątrz bazyliki i w krużgankach ojciec Władysław odczytuje z Pisma św. fragment o zwiastowaniu oraz wyjaśnia całe zdarzenie. W tradycji żydowskiej obrzędy małżeństwa obejmowały dwa etapy. Pierwszym było zaślubienie, po którym pan młody miał rok czasu na zbudowanie dla nowej rodziny własnego domu. Dopiero potem następował drugi etap, mąż przeprowadzał swoją małżonkę do siebie i rozpoczynali życie małżeńskie. W okresie pomiędzy tymi etapami Maryja stała się Matką Syna Bożego, co spowodowało cierpienia Józefa, zażegnane objawieniem mu Bożej tajemnicy.

W Nazarecie są dwa ważne miejsca kultu religijnego: dom Maryi, gdzie miało miejsce zwiastowanie oraz dom Józefa, gdzie jest kościół św. Józefa. Pierwsi chrześcijanie w tych miejscach tworzyli domy modlitwy – początek późniejszych kościołów. Dom Maryi zabezpieczyli jej krewni. W Nazarecie jest ok. 5-6 tys. katolików.

Na dziedzińcu w krużgankach umieszczone są obrazy Matki Bożej, w formie mozaiki, ze wszystkich krajów świata. Jest obraz polski ufundowany przez żołnierzy Armii Andersa, a pod obrazem jest podpis: “ Powróć nas na Ojczyzny łono”. Wokół postaci MB umieszczone są herby miast rodzinnych żołnierzy oraz data 1942-1947.

Najważniejszym miejscem kultu w Nazarecie była zawsze Grota Zwiastowania, stanowiąca część domu Maryi, w którym wykorzystano, podobnie jak to było w innych domach mieszkalnych, groty jako fragmenty przestrzeni budowlanej, uzupełnianej w miarę potrzeby pomieszczeniami dobudowywanymi do wydrążonej groty. Grota ta zachowała do dziś pierwotny wygląd. Nad nią budowano kościoły, które ulegały zniszczeniu ale ciągle je odbudowywano. W roku 1620 franciszkanie wykupili te tereny wraz z ruinami kościoła. Wybudowano nowy, który przetrwał dwa wieki 1969 r. konsekrowano nową bazylikę, która jest najpiękniejszą świątynią katolicką Bliskiego Wschodu.

Wieża bazyliki na zewnątrz ma kształt odwróconego kwiatu lilii. Cala jest kremowa i góruje nad wszystkimi budynkami w Nazarecie. Nazaret, w tłumaczeniu znaczy kwiat, a Maryja to ziemia dziewicza – kwiat osłania tę ziemie. Na frontonie bazyliki u samej góry jest posąg Chrystusa – Zbawiciela a poniżej płaskorzeźby i napis: “Anioł Gabriel zwiastuje Maryję” oraz proroctwa ze Starego Testamentu ( o głowie węża). Na drzwiach z brązu przedstawiona jest historia zbawienia od zwiastowania aż do zmartwychwstania.

Wewnątrz są wszystkie pamiątki z pierwszego okresu tj. w dolnym kościele jest grota i schody. Część groty została przeniesiona przez krzyżowców do Włoch do Loretto i tam jest w Bazylice Matki Bożej. Kościół górny jest hymnem jego wywyższenia i godności Bożej Rodzicielki.

Wkład Polaków w budowę bazyliki to 5000 intencji mszalnych przyjętych przez kardynała St. Wyszyńskiego, oraz duża mozaika umieszczona wewnątrz - Matki Boskiej Częstochowskiej.

W pobliżu Domu Maryi św. Józef wybudował swój dom. Była to również grota z dobudowanymi ścianami i pomieszczeniami. Na tym miejscu jest wybudowany Kościół św. Józefa. Cały teren należy do franciszkanów, którzy są kustoszami miejsc świętych na tej ziemi. Odbudowując świątynie każdorazowo prowadzą szczegółowe badania archeologiczne, dla potwierdzenia autentyczności tego miejsca. W podziemiach Kościoła św. Józefa są fragmenty domu św. Rodziny z cysterną na wodę, zbiornikami na zboże, oraz kamienne baseny służące do liturgii chrztu, co świadczy o przystosowaniu domu do potrzeb kultu przez wczesnych chrześcijan.

W Kościele św. Józefa mamy Mszę św. . Tu w domu św. Józefa stał się początek Nowego Testamentu – nastąpiło przejście ze Starego do Nowego Testamentu. Ojciec Władysław wygłosił kazanie o decyzjach trudnych w życiu człowieka, w nawiązaniu do wydarzeń związanych ze zwiastowaniem. Ucieczka od trudnych decyzji prowadzi do nikąd, a przełamanie się jest zwycięstwem.

W Nazarecie, teren bazyliki i jej otoczenia, stanowił w czasach Jezusa centrum miejscowości. Po mszy św. idziemy w górę do Kościoła św. Gabriela. Należy on do Greków prawosławnych. W podziemiach tego kościoła znajduje się źródło, przy którym wg legendy nastąpiło pierwsze spotkanie Maryi z archaniołem Gabrielem. On ją pozdrowił, ale był niewidoczny, i Maryja słyszała tylko jego głos, gdy przyszła po wodę. W tamtych czasach źródło było najważniejszym miejscem w danej miejscowości. Tu spotykali się wszyscy

  mieszkańcy i było ważnym miejscem wymiany informacji. Maryja poszła do

  domu i usiadła w miejscu, gdzie jest oznaczone pod ołtarzem w grocie, i zaczęła prząść purpurową nić. Wtedy ukazał się jej Anioł, już widoczny, i oznajmił Jej poczęcie i narodzenie Chrystusa.

Ponieważ w środku kościoła jest uroczystość chrztu, więc nie wpuszczają nas do środka. Wracamy do hotelu na obiad.

Po krótkim odpoczynku jedziemy do Kany Galilejskiej. Jest upalnie i bardzo trudno wyjechać z miasta. Kana leży 8 km od Nazaretu i liczy ok. 5 tys. mieszkańców. Znajdują się tu trzy kościoły, w tym jeden franciszkański z 1906 r. ostatnio przebudowany gruntownie, stanowi sanktuarium tajemnicy chrześcijańskiego małżeństwa.

Wino stanowi znak przemiany. Woda, która jest źródłem ożywienia, została użyta jako znak mesjański. Słowo Boże przemienia – tu zostało użyte do pierwszego cudu, na potwierdzenie, że tego nie może zrobić zwykły człowiek.

Osiem małżeństw odnawia swoje śluby małżeńskie. Wzruszająca uroczystość – z przejęciem powtarzają tekst za ojcem Władysławem. Ręce połączone, zostają na nowo pobłogosławione i pokropione. Na dowód otrzymują specjalne poświadczenie.

W podziemiach kościoła fragmenty odkryć archeologicznych . Jest jedna stągiew kamienna z tamtego czasu, o pojemności odpowiadającej opisowi w

   Ewangelii. Pierwsze badania archeologiczne prowadzili krzyżowcy (XI w.)

szukając potwierdzenia z tradycji chrześcijańskiej autentyczności miejsc świętych. Na tych miejscach budowali solidne obiekty sakralne, które długo opierały się działaniu czasu lub przetrwały do dziś. Na ruinach tych świątyń budowali franciszkanie, również poprzedzając każdą budowę badaniami archeologicznymi. W badaniach tych odkryto ślady palonych kadzideł, czyli było to miejsce kultu religijnego. Odkopano również ślady domu, który należał do rodziny zamożnej.

Po uroczystościach robimy zakupy wina w okolicznościowych opakowaniach, po wcześniejszej degustacji, i jedziemy do Hajfy. W Hajfie jest święta Góra Karmel związana z prorokiem Eliaszem i Zakonem Karmelitów. Jest to jedno z najpiękniejszych miast Izraela, posiadające ogromny port – jeden z największych na Bliskim Wschodzie, rozwinięty przemysł oraz stanowi centrum kultury i sztuki tego kraju. Na grzbiecie Karmelu znajduje się wysoki gmach Uniwersytetu Hebrajskiego.

Jedziemy urodzajną równiną Ezdrelon, na której pola już są skoszone, pozostały puste ścierniska. Duże uprawy warzyw i owoców zasilane są w wodę ze sztucznych zbiorników wodnych, dlatego wyglądają takie świeże.

Łańcuch Karmelu wznosi się ponad równiną Ezdrelonu i dochodzi do samego morza. Karmel po hebrajsku znaczy “ogród Boży”, co potwierdza jej nadmorskie położenie i bogata roślinność. Od pradawnych czasów była zamieszkiwana – szczególnie upodobali ją sobie pustelnicy, gdyż posiadała liczne groty. W

  Starym Testamencie była kilkakrotnie wymieniana. Według tradycji

chrześcijańskiej, w tych grotach przebywał i działał prorok Eliasz. Tu również po klęsce krzyżowców na początku XIII w. został założony pierwszy Zakon Karmelitański, jako zakon maryjny. Matka Boska dała Karmelitom szkaplerz, jako przymierze, że kto go będzie nosił i po śmierci nie zazna ognia piekielnego.

Na zboczu góry wznosi się masywny jak forteca klasztor Karmelitów zwany “Stella Maris”(Gwiazda Morza). Wyjeżdżamy na górę. Po drodze zatrzymujemy się na tarasie widokowym, aby podziwiać panoramę miasta, oraz najpiękniejsze w całym Izraelu ogrody, w których znajduje się centrum duchowe sekty bahaistów, z dominującym nad miastem sanktuarium ze złoconą kopułą. Po utrwaleniu widoków w aparatach fotograficznych jedziemy do klasztoru Stella Maris.

Klasztor stanowi duży czworobok z kościołem w środku. W prezbiterium pięknego sanktuarium znajduje się grota Eliasza – tu według tradycji był chrzczony prorok – a nad nią jest kaplica Matki Bożej Karmelitańskiej. Figura w ołtarzu głównym jest wykonana z drzewa cedrowego. Sklepienie kościoła przedstawia sceny związane z Karmelitami. Ołtarz boczny zawiera obraz przekazania szkaplerza przez Matkę Bożą. W zabudowaniach klasztornych jest dom pielgrzyma.

Wracamy do Nazaretu na kolację. Mamy 8 wesel, więc wino leje się strumieniem – każde małżeństwo chce poczęstować swoim winem, a tu przed

  nami procesja wieczorna ze świecami w Bazylice Zwiastowania i nabożeństwo

różańcowe.
Procesja rozpoczyna się o 20,30. Przed bocznym wejściem na górze otrzymujemy świece z osłonami. W Izraelu, po zachodzie słońca robi się natychmiast ciemno, tu nie ma pory zmroku jak u nas. Po zapaleniu świec rusza procesja z góry poza murami bazyliki do głównej bramy wejściowej. Odmawiamy pierwszą cząstkę różańca. Modlitwy wstępne i Ojcze Nasz odmawiane są w różnych językach , między innymi i w polskim , a Zdrowaś Mario każdy odmawia w swoim języku. Po wejściu na dziedziniec bazyliki procesja idzie krużgankami i wchodzimy do kościoła górnego. Zakończenie jest w Grocie Zwiastowania . Bardzo piękne nabożeństwo.

 

Powrót do strony głównej/Wspomnienia/Z franciszkanami.../Sobota